Φθινόπωρο είναι…

Την προηγούμενη βδομάδα, ένα συνηθισμένο ομιχλώδες πρωινό και καθώς πηγαίναμε προς τα σχολεία των παιδιών, αντίκρισα μια εικόνα, η οποία έμεινε χαραγμένη στο μυαλό μου…

Σε μια πολύ προσεγμένη μονοκατοικία, με τον περιποιημένο κηπάκο της και τα επιμελημένα φυτά της, έλαμπε φως από ένα  παράθυρο, το οποίο είχε τραβηγμένη την κουρτίνα και ήταν σαν να προκαλούσε να το κοιτάξεις! Και προφανώς το κοίταξα, και αντίκρισα μια εικόνα που μου ξύπνησε χιλιάδες νοσταλγικές αναμνήσεις! Ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, όπου καθόταν στην τραπεζαρία του σπιτιού του, απολαμβάνοντας το πρωινό του, σε ένα πολύ καλοστημένο τραπέζι με λουλούδια και αναμμένα κεράκια! Αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα, ήταν αρκετά για να μου φτιάξουν τη μέρα! Πόσο όμορφη εικόνα… πόσο θα ήθελα να μπορούσα να αποτυπώσω την στιγμή σε μια φωτογραφία! Το σίγουρο είναι πως την αποτύπωσα στο μυαλό μου και δεν θα την ξεχάσω ποτέ! 

Αυτή λοιπόν ήταν η καλύτερη εικόνα του φθινοπώρου για μένα… Ένα ομιχλώδες σούρουπο, ένα σπιτάκι βγαλμένο από ταινία και ένα κινηματογραφικό ζευγάρι!

Υπάρχουν πολλά πράγματα που αγαπώ και μου αρέσουν στο φθινόπωρο. Οι εικόνες του, τα χρώματα του, τα αρώματα του… όλα όσα είναι το φθινόπωρο και σου βγάζουν αυτή την αίσθηση της ζεστασιάς και της θαλπωρής! Και μιας και ανήκω στους ανθρώπους που συνηθίζουν να συνδέουν καταστάσεις, εποχές, στιγμές με γνώριμες εικόνες, δεν θα μπορούσα να μην κάνω το ίδιο με το φθινόπωρο… Έτσι πλησιάζοντας προς το σχολείο, μετά από την υπέροχη εικόνα που είδα, πέρασε από το μυαλό μου η εξής σκέψη… 

Αδιαμφισβήτητα, για μένα, αν το φθινόπωρο ήταν εικόνα, θα ήταν η παραπάνω, αλλά αν ήταν χρώμα, φαγητό, ποτό, τί θα ήταν; 

Αν το φθινόπωρο ήταν χρώμα…

θα ήταν πορτοκαλοκανελοκαφετοκιτρινοκοκκινο! Αυτό το χρώμα που φοράει η φύση όλη αυτή την εποχή! Το χρώμα των φύλλων που πέφτουν, το χρώμα που είναι το ωραιότερο background των φωτογραφιών στο ινσταγκραμ, χωρίς καν να χρειάζεται edit, γιατί η φύση κάνει την δουλειά της όπως μόνο αυτή ξέρει!

Αν το φθινόπωρο ήταν φαγητό…

 θα ήταν -μα φυσικά- κολοκυθόσουπα! Ναι ναι βελουτέ κολοκυθόσουπα σερβιρισμένη σε ένα οικογενειακό τραπέζι, είτε ως πρώτο, είτε ως κυρίως πιάτο, είναι πάντα μια επιλογή που απολαμβάνουμε οικογενειακώς! -Και αν δεν έχεις κάνει ακόμη την συνταγή μου , τρέξε όσο προλαβαίνεις!- 

Αν το φθινόπωρο ήταν άρωμα…

 θα ήταν αυτό της κανέλας! Το μπαχαρικό που κυριαρχεί στις συνταγές των γλυκών και των ροφημάτων της εποχής! Που σου θυμίζει λίγο μανούλα, λίγο Home Sweet Home! 

Αν το φθινόπωρο ήταν ρούχο…

 θα ήταν μα φυσικά πουλόβερ! Ένα χουχουλιαρικο oversized πουλόβερ σε μπεζ αποχρώσεις, που μοσχομυρίζει μαλακτικό!

Αν το φθινόπωρο ήταν παπούτσι…

θα ήταν αυτές οι χοντροκομμένες μπότες με την γούνα που όταν τις φοράς έχεις την αίσθηση πως περπατάς στα σύννεφα! – Έλα έλα κατάλαβες αυτές με τα τρία γράμματα, που είτε τις μισείς, είτε τις λατρεύεις! Ε εγώ τις λατρεύω!-

Αν το φθινόπωρο ήταν ρόφημα… 

θα ήταν φυσικά Pumpkin spice Latte! -Γιατί είχα και στο χωριό μου!- Όχι μπορεί να μην είχα στο χωριό μου, αλλά από τότε που το δοκίμασα, έγινε λατρεμένη φθινοπωρινή συνήθεια! 

Αν το φθινόπωρο ήταν γλυκό…

Θα ήταν μηλόπιτα ! Και όχι όποια κι όποια, αλλά η μηλoπιτα της κουμπαρομανας! Που η μυρωδιά της μου ξυπνάει χιλιάδες αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων!

Αν το φθινόπωρο ήταν ταινία…

Θα ήταν -μα φυσικά το Sweet November!- Όσο γραφικό και αναμενόμενο αν ακούγεται, η ρομαντική ψυχή μου έχει την συγκεκριμένη ταινία, άρρηκτα συνδεδεμένη με φθινοπωρινό σκηνικό!

Και τέλος, αν το φθινόπωρο ήταν κατάσταση, θα ήταν…

Απόγευμα Κυριακής, βλέποντας οικογενειακές ταινίες, κουκουλωμενοι με fluffy κουβερτούλες και αγκαλιασμένοι στον καναπέ οι τέσσερις μας!

Όπως εύκολα μπορείς να καταλάβεις το φθινόπωρο βγάζει στην επιφάνεια όλο τον ρομαντισμό και τον συναισθηματισμό που κρύβω μέσα μου, από τότε ακόμη που σαν παιδί έφευγα για το σχολείο και η μαμά μου φώναζε -Πήρες την ζακέτα σου;- 

Τι είναι για σένα όμως το φθινόπωρο; Ποια είναι τα χρώματα και οι μυρωδιές του;

Mamoula Ξένια