Η πορτούλα που οδηγεί στον Βόρειο Πόλο!

Μπήκε ο Δεκέμβρης! Ο τελευταίος αλλά ο πιο γιορτινός, χρωματιστός και λαμπερός μήνας του χρόνου! Ο μήνας των Χριστουγέννων!

Και αφού ανάψαμε το πρώτο κεράκι του Adventskranz, ανοίξαμε την πρώτη πορτούλα του Adventskalender, αποφασίσαμε να υιοθετήσουμε ένα ακόμη Χριστουγεννιάτικο έθιμο, με καταγωγή από τον Βορρά αυτή τη φορά, και συγκεκριμένα από τη Δανία! Το Nissedør! Στα Γερμανικά γνωστό ως Wichteltür. Την πορτούλα των ξωτικών!

Το έθιμο… και οι πολλές εκδοχές του!

Το συγκεκριμένο έθιμο δεν καθορίζεται από κάποιο πρωτόκολλο! Είναι λίγο πιο “free style”. Υπάρχει η βασική έκδοση που θέλει αυτή να είναι η πορτούλα μέσω της οποίας μπαινοβγαίνουν τα ξωτικά στο σπίτι μας, αλλά από κει και πέρα υπάρχουν πολλές παραλλαγές για τον ρόλο των ξωτικών! Μπορείς για παράδειγμα να χρησιμοποιήσεις την πορτούλα σαν ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης και κάθε πρωί το ξωτικό να αφήνει και ένα καλούδι ή μικροδωράκι για τα παιδιά. Μια άλλη εκδοχή είναι ότι το ξωτικό είναι ο βοηθός του Άι Βασίλη και κοιμάται καθ´ όλη την διάρκεια της μέρας και ξυπνάει την νύχτα για να κάνει τις δουλειές του! -Να μαζέψει τα γράμματα, να τα παραδώσει, να ελέγξει τις λίστες με τα δώρα, να κάνει τα ψώνια, να τα τυλίξει και έπειτα να τα αφήσει κάτω από το δέντρο το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων ή της πρωτοχρονιάς!- Συνηθίζεται επίσης η οικογένεια να δίνει ένα όνομα στο ξωτικό! Το σίγουρο είναι πως δεν πρέπει με τίποτα να ανοιχτεί η μαγική αυτή πορτούλα, γιατί τότε το ξωτικό θα χάσει τις δυνάμεις του και την επικοινωνία του με τον Άγιο Βασίλη!

Εμείς λοιπόν αποφασίσαμε να πάρουμε στοιχεία από πολλές παραλλαγές και να δημιουργήσουμε μια δική μας!

Έτσι το μικρό μας ξωτικό, ο Dians, είναι και ο βοηθός του Άγιου Βασίλη και ο μεσολαβητής αλλά και κάπου κάπου μας αφήνει τα καλούδια του μαζί με τα γράμματα του! -Το ίδιο κάνουμε φυσικά κι εμείς γιατί κουράζεται πολύ ο καημενούλης και θελουμε να τον γλυκαίνουνε που και που!- Η πορτούλα του Dians, εγκαταστάθηκε στο σπίτι μας το βράδυ που στολίστηκε το δέντρο. – Συνηθίζεται να τοποθετείται πριν το πρώτο Advent ή πριν την πρώτη Δεκέμβρη-, εμείς όμως είπαμε τα προσαρμόζουμε όλα στα μέτρα μας, έτσι και την βάλαμε λίγο μετά τα μέσα του Νοέμβρη!

Με την εγκατάσταση του λοιπόν, το ξωτικό, μας άφησε και ένα γράμμα στο οποίο μας εξηγούσε ποιος είναι, ποιος είναι ο ρόλος του, μας ζήτησε να του δώσουμε όνομα (βλ. Dians) και μας παρακάλεσε να μην ανοίξουμε την μαγική του πορτούλα! Τα παιδιά ξετρελάθηκαν! Καθήσαμε όλοι μαζί για να αποφασίσουμε το όνομα του και από εκεί και πέρα άρχισε η καθημερινή μας επικοινωνία! Κάθε βράδυ αφήνουμε ένα γράμμα στο γραμματοκιβώτιο του, κι αυτός μας απαντάει! Τα πρωινά μας πλέον έχουν αποκτήσει άλλο νόημα! Καμία φορά του αφήνουμε κανένα μπισκοτάκι για να τον γλυκάνουμε που μας αφήνει κι αυτός τα σοκολατάκια του! Που και που μας προτείνει δραστηριότητες για όλη την οικογένεια! Έχει παραδώσει φυσικά το γράμμα μας στον Άγιο Βασίλη και θα συνεχίσουμε αυτή την επικοινωνία μέχρι την παραμονή της πρωτοχρονιάς που μαζί με τα δώρα που θα φέρει (μαζί με τον Άγιο Βασίλη), θα μας αφήσει κι ένα γράμμα με μια υπόσχεση οτι θα μας ξαναέρθει και την επόμενη χρονιά!

Έτσι υιοθετώντας ΚΑΙ αυτό το έθιμο, βάλαμε στο σπίτι μας λίγη ακόμη από την μαγεία των Χριστουγέννων, λίγη ακόμη λάμψη από τα χαμόγελα των παιδιών και λίγη ακόμη αθωότητα από τα αστραφτερά ματάκια τους!

Υ.Γ Ας μην αφήσουμε -στο μέτρο του δυνατού- τις καταστάσεις που διαδραματίζονται να επηρεάσουν κι άλλο την ψυχολογία τόσο την δική μας, όσο και των παιδιών μας και ας χαρίσουμε στα παιδιά μας γιορτές γεμάτες χαμόγελα και λάμψη, όπως τους πρέπει!

Mamoula Ξένια