Γιορτη της μητερας!

Χρόνια πολλά μαμά!!!

Χρόνια πολλά σε μένα… χρόνια πολλά σε σένα… χρόνια πολλά σε εμάς…! Που είμαστε όλες τόσο ίδιες αλλά ταυτόχρονα τόσο διαφορετικές… αλλά όλες έχουμε ένα κοινό σκοπό… να είναι τα παιδιά μας ευτυχισμένα και χαρούμενα, και γι αυτόν παλεύουμε καθημερινά, η κάθε μια με τον δικό της τρόπο…

Η φετινή χρόνια δημιούργησε μια νέα κατηγορία μαμάς, την μαμά της καραντίνας… την μαμά που είτε είναι εργαζόμενη, είτε μένει σπίτι για να προσέχει τα παιδιά της, επηρεάστηκε τόσο πολύ από την όλη κατάσταση, πιέστηκε και ζορίστηκε όσο ποτέ… (Τηλε)εκπαίδευση, (τηλε)εργασία, (τηλε)επικοινωνία (με γιαγιάδες και παππούδες)… και μια (τηλε)όραση, αγγελιοφόρος (μονίμως) κακών ειδήσεων… 

Κι εσύ να στέκεις εκεί βράχος… για τα παιδιά σου, για τον άντρα σου, για σένα… να εύχεσαι η μέρα να είχε 32 ώρες μήπως και προλάβεις να φέρεις εις πέρας όλες τις υποχρεώσεις σου. Να στερείς ώρες από τον ύπνο σου, για να μπορέσεις να πλένεις και εκείνο το τελευταίο πιάτο στην κουζίνα σου, να έχεις να αντιμετωπίσεις το πρωί το αφεντικό σου ή τους συνεργάτες σου, να σκέφτεσαι και να αγωνιάς για το αύριο, και για το σήμερα… να έχεις μήνες να δεις τους δικούς σου… να έχεις στερέψει από ιδέες απασχόλησης των παιδιών σου… να πρέπει να τα βγάλεις πέρα με την Τηλεεκπαίδευση, με την τηλεεργασια, να ανησυχείς που απέχουν από κάθε εξωσχολική δραστηριότητα, να έχει γίνει η τηλεόραση η μόνη σου διέξοδος (και έξοδος), να βλεπεις τους δικούς σου ανθρώπους μέσα από μια οθόνη, τα παιδιά σου να επικοινωνούν με τους παππούδες και τις γιαγιάδες μέσα από μια οθόνη, να παίζουν μέσα από μια οθόνη, να εύχεσαι χρόνια πολλά, καλή χρόνια, Χριστός Ανέστη μέσα από μια οθόνη, και να ευγνωμονείς την τεχνολογία γι αυτήν την τοσο πολύτιμη εφεύρεση ,να έχεις βγει από το πρόγραμμα σου, να έχεις αποσυντονιστεί…  να μην αντέχεις άλλο! Να κρύβεσαι και να λυγίζεις… να φοβάσαι ότι θα χάσεις τον έλεγχο… 

Μαμά της καραντίνας δεν είσαι μόνη… το περνάμε όλες μαζί… Είμαστε όλες μαζί σε αυτό! Και ξέρεις κάτι; Αν υπήρχε όσκαρ αντίστοιχου γυναικείου ρόλου, φέτος θα ήταν δικό σου…! Γιατί σου αξίζει! Γιατί έτσι πρέπει! Γιατί τα κατάφερες… και τα καταφέρνεις και θα συνεχίσεις να τα καταφέρνεις γιατί ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και τα παιδιά μας είναι ότι ιερότερο έχουμε στη ζωή μας! Γι αυτά λοιπόν… για να έχουν ένα καλύτερο αύριο (τόσο κλισέ, αλλά τόσο αληθινό)… για την δική τους ευτυχία, γι αυτά τα χαμογελαστά ματάκια, πρέπει να είσαι βράχος!!! Γερός, σταθερός κι αγέρωχος… να έχεις πίστη και θα έρθουν και καλύτερες μέρες!!! 

Υγ. Μέσα σε όλες τις υποχρεώσεις της ημέρας, φρόντισε να βρεις και μια ώρα για σένα… (κι ας έχει μόνο 24)… άφησε εκείνο το τελευταίο πιάτο στον νεροχύτη!!!

Χρόνια πολλά ηρωίδα μάνα του (20)21!!! 
Mamoula Ξένια