Θηλασμος – Αποθηλασμος! Η δικη μου εμπειρια.

Τι σημαίνει για μένα θηλασμός; Θηλασμός για μένα είναι το απίστευτο δέσιμο μητέρας-βρέφους, από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα της ζωής του! Σημαίνει αγάπη, σημαίνει στοργή… ζεστασιά… ηρεμία… γαλήνη..! Επειδή όμως ένα νόμισμα έχει πάντα δυο όψεις, θηλασμός μπορεί να σημαίνει επίσης και ταλαιπωρία… σύγχυση… πόνος… νεύρα… ματωμένες θηλές… πρισμένα στήθη… λερωμένα μπλουζάκια και αϋπνία!

Το δικό μου ταξίδι στον κόσμο του μητρικού θηλασμού ξεκίνησε με τον ερχομό της πρώτης μου κόρης, στις 13/07/2016 και διήρκησε 20 ολόκληρους μήνες! Για κάποιες μπορεί να ακούγεται πολύ, για κάποιες άλλες λίγο! Για εμένα, μα πάνω από όλα για την Αναστασία αποδείχτηκε πως ήταν το ιδανικό χρονικό διάστημα, καθώς αποθήλασε φυσικά και μόνη της, χωρίς καθόλου πίεση, άγχος και νεύρα! Απλά μια μέρα και αφού είχε ήδη θηλάσει 13 φορές έως τις 11:00 το πρωί, την ρώτησα μήπως δεν ήθελε μαμ και ήθελε αγκαλίτσες, για να παρω την απάντηση ” Μαμά αλιά! “. Και αυτό ήταν! Κάπως έτσι αποθηλάσαμε με πολλές πολλές αγκαλίτσες και πολλά πολλά χαδάκια! Τοσο εύκολα κι απλά!

Ααα τι ωραία! – Έτσι θα κάνω και με το δεύτερο μωρό, σκέφτηκα! Πού να ήξερα! Με την Κική τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά! Η Κική, μετά τον πρώτο χρόνο θηλασμού, ήθελε το στήθος σε αποκλειστικότητα! Στήθος για να κοιμηθεί, στήθος για να παρηγορηθεί, στήθος για να φάει, στήθος αφού έφαγε, στήθος αφού ξύπνησε. Με λίγα λόγια στήθος όλη μέρα κι όλη νύχτα! Και κάπου εδώ είναι που το νόμισμα αλλάζει όψη και η μαμά γεμίζει με όλα εκείνα τα αρνητικά συναισθήματα, τα οποία είναι απόρροια της κούρασης, της εξάντλησης και της αϋπνίας! Αυτό διήρκησε περίπου 8 μήνες! Αμέτρητες ώρες θηλασμού, περιορισμένες ώρες ύπνου, μια μαμά που ψάχνει διέξοδο και μια Κική που ψάχνει «βαβά», για να έρθει ξαφνικά η στιγμή, μετά από πολλές προσπάθειες όπου κάνοντας απλά ένα παιχνίδι, αποθηλάζουμε! Ένα πρωινό, πριν από περίπου ένα μήνα, όπου για πολλοστή φορά μες στη μέρα η Κική ζήτησε βαβά, της είπα με έκπληξη! – Αμάν πάει το βαβά, το πήρε η νεράιδα να το πάει σε ένα μικρουτσικο νινί! Μες στο κέφι λοιπόν η Κική, άρχισε να γελάει και να λέει -Μαμά βαβά πάει!!! Και αυτό ήταν! Ζήτησε μες στην ίδια μέρα άλλες τρεις φορές, της είπα το ίδιο πράγμα, παίρνοντας την αγκαλιά και μετά μόνο γελούσε και έλεγε -Μαμά πάει βαβά!!! Δεν το πίστευα! Να διαβάζεις, να ψάχνεις τρόπους, να αναζητάς συμβουλές, και αυτή να αποθηλάζει στα καλά καθούμενα από μια πλάκα! Το μαγικό της υπόθεσης είναι ότι δεν ξύπνησε καν το βράδυ! Έτσι ομαλά κύλησαν και οι επόμενες μέρες μέχρι σήμερα όπου πλέον δεν αναφέρουμε ούτε την νεράιδα!

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να τονίσω, για την ακρίβεια να ΥΠΕΡτονίσω πως δεν έχω εξειδικευμένες γνώσεις πάνω στον θηλασμό, και δεν θα ήθελα επουδενί να ληφθεί η συγκεκριμένη δημοσίευση ως γνώμονας. Κάθε παιδί είναι διαφορετικό, κάθε μαμά είναι διαφορετική και κάθε συγκυρία επίσης! Το ταξίδι του θηλασμού είναι για δύο! Απαιτείται και οι δύο να είναι καλά ψυχικά και σωματικά! Αν η βάρκα γέρνει προς την μια μεριά θα βουλιάξει!

Δυστυχώς στις μέρες μας, έχουμε την τάση, πολλές μαμάδες να στεκόμαστε απέναντι και όχι δίπλα η μία στην άλλη. Κρίνουμε πολύ εύκολα, δικάζουμε και καταδικάζουμε καταστάσεις που στην ουσία δεν γνωρίζουμε! Προβάλλουμε το υπέρ εγώ μας στην προσπάθεια μας να δημιουργήσουμε μια πλασματική τελειότητα. Δεν σε κάνει λιγότερο ή περισσότερο καλή μαμά το να θηλάσεις ένα μήνα, ένα χρόνο ή να μην θηλάσεις καθόλου! Δεν σε κάνει λιγότερο καλή μαμά το να δώσεις φόρμουλα στο μωρό σου, ούτε το να πεις -Δεν αντέχω άλλο! Σε κάνει όμως λιγότερο καλό άνθρωπο το να κρίνεις, να συγκρίνεις και να κατακρίνεις όλα τα παραπάνω.

Έχουμε στα χέρια μας ένα πολύ δυνατό όπλο, το οποίο δυστυχώς χρησιμοποιούμε πολλές φορές με λάθος τρόπο και διακινδυνεύουμε να το κάνουμε να εκπυρσοκροτήσει! Ας μοιραστούμε λοιπόν συμβουλές και όχι υποδείξεις, εμπειρίες και όχι προτροπές, έναν καλό λόγο και όχι προσβολές και σίγουρα ο (μαμαδοκυβερνό)κοσμος θα είναι καλύτερος!

Mamoula Ξένια